De Olifant + de dames Bloot
ISBN 978-90-822864-0-3 Paperback | Pocket 256 pagina's
HET BOEK OVER DE IJSSELSTEENINDUSTRIE
Updates, persinformatie en nieuws staat op
Een speciale site die hoort bij het boek.
Hierin staat ondermeer:
- Info naar aanleiding van het boek.
- Wat over het boek is geschreven in de media.
- Radiointerviews.
- Een film over de ijsselsteenfabricage.
Dit boek gaat over ontginning, inpoldering, vervening, droogmakerijen, dijkdoorbraken, natuurrampen, kanalisering, milieuvervuiling en natuurherstel.
Je leest over de gevolgen van automatisering op het fabricageproces van de bakstenen en op de vervoers-infrastructuur, over sociale misstanden, religies en invasies door geuzen, Fransen en Duitsers.
INHOUD
De kleine gele ijsselstenen die langs de Hollandsche IJssel werden gebakken, waren zes eeuwen lang geliefd voor huizen, vestingwerken, molens, schoorstenen, putten of als bestratingsmateriaal. Ze werden als ballast meegenomen door koopvaardijschepen van de VOC en WIC. De tientallen ijsselsteenfabrieken waren bepalend voor de lokale economie en het gezicht van de IJssel. De auteur nam als voorbeeld de steenplaats die Arij Lans bouwde op Ver-Hitland, tegenover het dorp Ouderkerk.
Waarom vestigden steenfabrikanten zich langs de getijrivier? Hoe raakten de steenbaronnen uit Moordrecht, Nieuwerkerk, Capelle, Gouderak, Ouderkerk en Krimpen met elkaar verweven? Waarom was deze industrietak ten dode opgeschreven en werden alle steenovens afgebroken, op de vijf ovens op Hitland na?
Hoe kreeg de Capelse herenboer Gerrit van Lange, van de ’s-Gravenweg, de steenfabriek op Ver-Hitland in handen? Wat had zijn broer Dirk daarmee te maken, die de burgemeester was van Nieuwerkerk, de kastelein van herberg De Roode Leeuw en de tolgaarder van de ’s-Gravenweg? Na de dood van Dirk Bloot, de laatste steenfabrikant van de Olifant, woonden zijn kinderen als renteniers bij de gedoofde oven. Hun Ouderkerkselaan was de enige wegverbinding met het buurtschap, waar de dames Bloot tol voor vroegen.
Sytse Sipkema, een directe nazaat van Gerrit van Lange, gaf de laatste oven een woonbestemming. Dochter Ahja Marijn Sipkema maakte van het domein Leefgoed de Olifant.